Paula en Hortense Heinig vertellen aan hun achterkleinkinderen

Paula en Hortense, allicht met schoolvriendinnetjes, in de rue Massui te Jette
 
Wij zijn zusjes en willen je graag laten kennismaken met onze (en jullie) voorouders. Links sta ik, Paula (Tante Paula zoals jullie me kennen) en mijn jongere zusje Hortense (Bobonne van Hasselt) helemaal rechts vooraan, alle twee met een sneeuwbal in de hand. Als je Hortense zo ziet doet zij denken aan enkele kleinkinderen, is het niet Leen, Els, Tine en misschien al aan een achterkleinkind. Maar goed laat ons bij het verleden en onze voorouders blijven. Ik heb alles proberen op te schrijven op m'n tikmachine die nog uit de tijd van de DDR stamde, niets om beschaamd over te zijn, en ook langs enkele foto's die ik van commentaar voorzien heb, de fotoboeken nr. 1a en 1b. Het kan jullie duidelijk maken van wie jullie afstammen. Eenvoudig is het niet maar dat is geen reden om het niet te doen. Omdat er toch ergens een beginpunt moet zijn zal ik alles beschrijven vanuit de plaats die ik in de familie bekleed, in feite is dat dezelfde plaats als Hortense, of  Bonneke zoals jullie haar noemden. Mijn Bonneke is natuurlijk iemand anders, dat is de moeder van m'n moeder, m'n grootmoeder, voor jullie al heel veraf, laat eens zien de overgrootmoeder van Kris, de oudste zoon van Robert, en die was het kleinkind van Robert van Kieuze, Christiaan in het Riemsters. En hoe moet ik jou dan noemen vraagt Enrico, overgrootmoeder zegt Hortense, maar je mag ook Bonneke zeggen. Maar mijn Bonneke, mijn grootmoeder dus, dat is jou overovergrootmoeder, de mama van de mama van de mama van jou mama, maar dat is Fretzie natuurlijk, en dat is een heel ander kant uit. Oei oei oei zegt Enrico nu kan ik echt niet meer volgen. Ik zal het toch allemaal wat systematischer overlopen zegt tante Paula, en haar zusje knikt goedkeurend, languit liggend in de zetel. Begin maar zegt ze.