Jean Baptist Heinig en Caroline Steens en
hun kinderen Paula en Hortense Heinig

Voorouders kunnen nagegaan worden langs
 Heinig - Steens - Leysen - Steens/Leysen
 

Trouwfoto, studio op de Antwerpse Steenweg 379 - 1911
De ogen zijn achteraf met een stilo bijgewerkt.

 

Met de hoed in de hand - 1911, met het oog zoals het
werkelijk is, een handicap die later ook Bonneke zou te
beurt vallen  (met andere oorzaak), en waaronder ze tot
het einde erg geleden heeft.
 

Jean Baptist Heinig, 1920, een jaar
nadat hij uit het krijgsgevangenenkamp
in Alten Grabow is terug gekomen. Hortense
en Tante Paula waren toen 6 en 8 jaar oud.
 

Bij de IJzerenweg
 
Jean Baptist Heinig was van beroep stoven- en slotenmaker en had een atelier en een smisse bij z'n ouders. Na z'n trouw bracht hij z'n atelier en smisse over naar de rue Massui, maar dat draaide niet. In 1912 begon Jean-Baptist bij het spoor als Ajusteur. Daarvoor moest hij een 'proefstuk' maken en daarmee werd hij onmiddellijk aangenomen.

Na z'n krijgsgevangenschap en terugkomst in 1919 hernam Jean Baptist z'n werk bij het spoor. Caroline, de vrouw van Jean Baptist werkte mee in de winkel in de Rue Masui, waar ook een borrel geschonken werd. Mr. Delmotte, redacteur van "Nieuws van de Dag" een Brusselse krant, was vaste klant bij de Steensen. Hij raadde Jean-Baptist aan om mee te doen aan het staatsexamens "Reviseur" bij het Spoor.  Hij raadde hem aan een brief te schrijven naar het Ministère des Chemins de Fer. Jean Baptist kreeg van verschillende mensen hulp en ondersteuning bij deze moeilijke overheidsexamens, taal, rekenkunde, fysica enz. met een goed resultaat als gevolg. Delmotte werd na de oorlog gedecoreerd.
  

  

Arbeidscontract van 19/03/1921 van Jean Baptist Heinig met de
Buurtspoorwegen. Als Reviseur moest Jean Baptist ondermeer de
Koninklijke Treinen nazien en goedkeuren voor de dienst.
 

 

Medaille als militair tegen de Grooten Oorlog voor de Beschaving, en
voor de krijgsgevangenschap als militair in Alten Grabow, Duitsland
  

  

Jean Baptist Heinig, 1923                        Caroline Steens, 1925

Jean Baptist Heinig en Caroline Steens in een samengestelde foto
   

Paspoort van Caroline Steens, getekend als Heinig-Steens

Paspoort uitgeschreven in Jette, getekend met Heinig, zonder voornaam.
 

 

Diploma van de IJzerenweg nav 25 jaar dienst, 1937
 

 

Jean-Baptiste Heinig in z'n spoorwegtenue met kepi (die Leo Hertogen nog
altijd in z'n bezit heeft) en z'n eerste kleinkind Kris Hertogen? Op de 2de foto
z'n vrouw Caroline Steens in hetzelfde fotomoment en Paula wat later.
 

Caroline Steens met dochter Hortense, Mai Hertogen, Herman Bastiaens,
en de vier oudste kinderen, Kris, Jan, Paula en Marina - Jette?
   

 

Riemst met Lucia, Idalie, Trui en Mai op bezoek bij Caroline Steens
en Paula Heinig in de Capartlaan 11 te Jette - Wie is de 7de?
 

   

Gelukwensen en medaille bij de op pensioenstelling in 1947 van
Jean Baptist Heinig na 35 jaar openbare dienst bij het spoor.
 

Jean-Baptist Heinig en Caroline Steens 50 jaar getrouwd
 

.Het Gouden Jubileum in Hasselt, met een speciale mis in het
Jozefs-College in Hasselt door Priester Hannuset. Jean-Baptist
verkoos in Brussel te blijven en tante Paula kwam alleen toe
in  Hasselt. Hortense, die speciaal terug naar Brussel ging
heeft Jean-Baptist op andere gedachten kunnen brengen
zodat het feest toch is kunnen doorgaan.
 

 

Jean Baptiste Heinig en Caroline Steens op hun gouden bruiloft in Hasselt
in 1961, zittend voor de gordijnen met uitzicht op de spoorweg
Jean Baptist Heinig en Caroline Steens 74 jaar oud.
 

 

Jean Baptist Heinig, Caroline Steens, Robert Hertogen en
Hortense Heinig en hun acht kinderen. Leo kijkt sip omdat
Luk hem op het laatste moment op de achterste rij geduwd
heeft zodat hij van voor kon zitten (zoals in de voetbal).
 

Bloemenmoment met Tante Paula erbij
 

 

Familiefoto met alle genodigden
 

Jean-Baptist Heinig te Jette - Jaar onbekend
  

Robert Hertogen en Caroline Steens in de veranda in Hasselt
Na het overlijden van haar man in 1964 woonde Caroline Steens
enkele jaren in Hasselt tot haar dood in 1969
 

  Caroline Steens en haar dochter Hortense Heinig
 

  Caroline Steens in haar zetel in de veranda in Hasselt,
Leo was haar beste vriend die haar het missaal voorlas
en haar perfect in het Brussels kon aanspreken.
  

Paula en Hortense Heinig
 
Op 12/12/1912 werd Paula en op 05/05/1914 Hortense geboren. Zoals in het levensverhaal van Jean Baptist Heinig al beschreven moesten zij in hun eerste levensjaren hun vader missen die krijgsgevangene was in Alten Grabow. Germaine heetten de popjes die hij bij z'n terugkomst in februari 1919 meebracht. Germany stond er ingenaaid. Dat verhaal heb je nu toch al wel honderd keren verteld zegt Bobonne.
 

Met sneeuwballen in de hand tussen onze vriendinnetjes
in de rue Masui nr 70 en 72 in Laken
  
Tante Paula, die foto hebben we ook al in het begin gezien, zegt Hortense. Op welke school zaten we toen? Bij nonnetjes, een beetje verder op de rue Masui, maar nog voor het Masuiplein, tegen de spoorweg aan. Daar ben ik nog met Jan langsgereden, een smal wegje in waarlangs wij gingen om onze poepa z'n boterhammen te brengen in een van die spoorweghuisjes die er nu nog altijd volledig verkommerd bij liggen, met alle ruiten ingesmeten. Als je met de trein van Hasselt komt staan ze aan de rechterkant, na het station van Schaarbeek. Ja, en Jan kon niet verder op dat wegje en hij heeft gans dat stuk achteruit moeten rijden.

Jan heeft nog verteld dat Mohammed Ali, de schoonbroer van Mo, de man van Joke, nog in dezelfde school heeft les gekregen. Hij is de man van Nadia, de oudste zus van Jokes man.  Zo zie je maar hoe de generaties elkaar opvolgen in Brussel. Jan heeft ook nog de hele foto-installatie gekregen van nonkel Louis, de communist die op z'n sterfbed toch nog een pastoor vroeg om te biechten, je kon nooit weten of er nog iets kwam. Ja, van de godsdienst niets moeten weten en dan zoals Line in Herstal toch nog zo iets als een Lentefeest houden en Joke ook, en later... Maar daar wil ik het niet over hebben.
 
 

Paula rechts, 3 jaar oud en en Hortense
op het kussen links, 1 jaar - 1915
   

Op de foto's klikken voor een vergroting en nog eens klikken voor volledige resolutie.
He nieuw geopend venster sluiten om terug te keren
  

De klas van Paula, 6 jaar - 1917 - Waar staat of zit Paula?
Niet iedereen kon z'n kopje al stilhouden, Paula wel.
 

De klas van Hortense, 3 jaar - 1917 - Waar staat of zit Hortense?
Wie herkent zichzelf als kind, kleinkind of achterkleinkind in Hortense?
 

De vrije school Sint-Rochus Laken. Merk het plaatje,
onderaan rechts, "Hommage son Excellence le ministre d'Espagne".
En hier is het gemakkelijk om de zusjes Heinig te herkennen.
Een studie van de gezichtjes op bovenstaande foto's is de moeite waard.

Hortense en Paula bij hun plechtige communie, 1924

   Communieprentje Paula en Hortense, 1924,
Sint-Rochuskerk op de Antwerpse Steenweg,
die de rue Masui kruist waar ze woonden.

Paula in 1929, 17 jaar
  

Hortense in 1929, 15 jaar
 

In 1929 werd een toneelstuk opgevoerd in de Masuistraat waar Hortense aan meedeed, ze was toen 15 jaar. Als je op de foto klikt zie je de grote foto, Hortense staat de 5de van Rechts, een beetje teruggetrokken, zoals ze altijd al een beetje geweest is.
 

Hortense, 1934, 20 jaar op weg naar de Kajotters.
  
Cardijn was kapelaan in Laken en de 'arbeidersjeugd' werd er parochiaal op aangesproken om bij z'n nieuwe beweging de JOC/KAJ te komen. Met die kapelaan erbij was het in orde voor Caroline en Jean Baptist. Hieronder enkel foto's van de jeugdbewegingsactiviteit.
 

Hortense, kajotster. Toen ik 14/15 jaar was stuurden ze mij altijd naar de
Timmermansstraat, waar nu de Albert 2 laan ligt. Toen was dat de buurt
met publieke vrouwen, maar dat wist ik nog niet. En ik moest daar het
parochieblad gaan uitdelen.
 

  Op uitstap

 

 Fiere kajotster
 

   Op uitstap, altijd met de proost erbij
 

  Uitstap met collega's van de avondschool
 
Na haar lager middelbaar is Hortense zich gaan aanbieden, samen met haar vader Jean Baptist, bij de Société Générale d'Assurances, een verzekeringsmaatschappij op de Kunstlaan in Brussel. Daar werd ze onmiddellijk aangenomen door Clavadetscher, haar baas voor wie Hortense 10 jaar tot volle tevredenheid heeft gewerkt. Toen er in 1939 een voorstel kwam om, zelfs aan een lagere wedde, bij de KAJ te gaan werken ging Hortense daar op in. Ze deed later hetzelfde met haar overstap naar de Praktische School van de KAV. Maar goed, kunnen we wel zeggen want daar heeft ze Robert Hertogen leren kennen die stapvoets van de Poststraat, in de Palijzenstraat, ook bij de KAJ werkte.

En wat Clavadetscher betreft, de Société Générale d'Assurances was allicht een Zwitserse verzekeringsmaatschappij met misschien nog een Zwitser aan het hoofd, bv een Clavadetscher zoals de inwoners van Clavadel bij Davos genoemd worden. Clavadel trouwens waar Ernst Ludwig Kircher nog gewoond heeft.
  
Maar eerst de carrière van Hortense als steno-dactylo bij Société Générale d'Assurances. Bij haar ontslag, tot grote spijt van haar baas, kreeg ze nog een attest mee van Steno-dactylo in het Nederlands. Het Franse attest had ze van in school, Nederlandstalige steno-dactylo had ze op haar werk geleerd en tweetaligheid was toen (al) goud waard. Toen haar dochter Paula aan Hortense meedeelde dat ze haar diploma van Maatschappelijk werkster niet ging gebruiken, nochtans behaald in dezelfde Poststraat, heeft Hortense al haar attesten van school verscheurd, - als een diploma voor jou niets waard is, dan voor mij ook niet - zo kwam Hortense, toen moeder van 8 kinderen als een echte Brusselès tevoorschijn, anderen zullen zich hierin misschien ook herkennen. Maar één attest heb ik behouden zei Hortense, dat van m'n baas bij de verzekeringen, Clavadetscher.
  
Hieronder een reeks van 6 foto's, in verschillende jaren getrokken van Hortense, haar collega's en haar baas bij het jaarlijkse personeelsfeest.
  

M'n baas Clavadetscher
 

  

 

 

 

 
 

 

Op de Mont des Arts met collega's
merk het ruiterbeeld van Leopold 2 op de achtergrond
 

Collega's van de Poststraat waar Hortense voor de VKAJ is gaan werken, daarna
 is ze overgegaan naar de KAV voor de Praktische School, ook in de Poststraat
 

Met de collega's van de Poststraat
 

Paula, 1937, 25 jaar, al aan het werk bij de KAV
waar ze tot haar pensioen zou blijven werken
op de boekhouding, ook olv Rika Steyaert die enkele
decennia later minister van Welzijn zou worden
en oog in oog zou staan met Jan toen die samen met
de gehandicapten kwam betogen in de 2 Kerken-
straat in Sint-Joost-ten-Node en in de Jozef II-
straat  bij de Vlaamse regering in Brussel.
 

Hortense, 1944, toen had Hortense al kennis met
Robert Hertogen, met wie ze in april 1945 zou trouwen.
 

 Over de tweeling, meter, peter en Vorselaar
 
De meter van Hortense, Bobonne dus, was Hortense Steens, de zuster van onze grootvader Paul Steens. Voor ons heette ze ook Hortense en we noemden haar ook Bobonne. Mijn meter was Marie Leysen zegt tante Paula er nog vlug bij.
 

 Hortense Steens
 

Weten jullie het nog, Hortense, de zuster van Paul Steens, ons grootvader, de vader van Caroline Steens, ons moeder. Zij is geboren op 25/01/1861 en 93 jaren later overleden in Jette op 12/02/1954, jij moest toen nog 7 jaar worden zei Tante Paula er bij. Hortense heeft altijd goed voor ons gezorgd, want Paul Steens, ons grootvader is vroeg gestorven, hij was pas 47 geworden. Is hij misschien ook niet van verdriet gestorven, omwille van de tweeling Georges Henri die na 7 maanden en Georgina die al na 2 weken gestorven is. En Caroline, ons moeder, die datzelfde jaar nog op 22/12/1983 werd geboren. Bij een inenting tegen kinderverlamming werd ze gedeeltelijk blind en was het altijd moeilijk stappen voor haar. Dat hebben we al allemaal verteld Hortense. Maar dit nog niet. Marie Leysen, ons grootmoeder was dus eerst bevallen van een tweeling. Het eerste stierf niet lang na de geboorte (na 2 maand zo blijkt uit de burgerlijke stand), het 2de moest van een min, een moei melk krijgen omdat Marie Leysen niet genoeg had voor dit te vroeg geboren kindje. En een beetje uit jaloezie heeft ze op 7 maanden aardappelpuree gereed gemaakt om ook te kunnen voeden. En dan heeft het kindje artritis gekregen en ze denkt dat het van haar puree was. En ze heeft dan maanden en maanden zitten huilen van verdriet, zodat de mensen zeiden dat het misschien van haar wenen en verdriet was dat Caroline, m'n moeder, half blind geworden was, dat het kindje met haar geweend heeft zodat ze niet goed meer zag, maar daar is niets van aan natuurlijk (opgetekend van een audio-gesprek).
 

Een mooie foto met opdracht, à ma chère petite
fillieule, aan mij klein lief metekind zo klonk het
 25 augustus 1926, toen ik 11 jaar oud was en zij 64.

 

 Louis Vanderstraeten aan het front als Rode Kruis
 
Hortense Steens was getrouwd met Vanderstraeten en een van haar kinderen, het 3de,  was Louis, die in de eerste wereldoorlog overleden is. Hier zie je hem als soldaat van het Belgische leger, hij was bij het Rode Kruis zoals op de foto te zien is in 1915. Hieronder het briefje met al die info van Tante Paula.
  

 Notitie van Tante Paula in het fotoboek nr. 1.
 

Vanderstraeten, de andere familielink
 
De kinder- en jeugdjaren van Jan en Kris zijn verbonden aan deze van Micheline en Andrée, dochters van Roger Vanderstraeten en Geneviève. Roger is de zoon van Paul Vanderstraeten, de zoon uit het eerste huwelijk van Hortense Steens en Jean Vanderstraeten, haar neef.
 
 Maar hoe zit het nu met de Vandestraetens? Roger was bij de MIVB verantwoordelijk voor de verloren voorwerpen en het was altijd feest om bij hem op bezoek te gaan, nooit tekort aan paraplus, hij was ook een echte fratseur - en z'n dochters Micheline en Andrée waren de eerste gesprekspartners waarmee Frans diende gesproken..
 

Micheline met Kris Hertogen en Andrée met haar pop
 

 

Is Micheline een keer in Riemst mee geweest?
 
 Steens Joseph-Henri -
Vanderstraeten Marie-Josèphe		   Joseph-Henri Steens -
Crullemans  Cathérine
 ↓    ↓
Steens Alphonse Steens Paul - Leysen Marie Vanderstraeten Jean
Steens Hortense		 Steens Anna Maison Max - Steens Léonie Steens Hélène Steens Maria   Steens Marie
   ↓  ↓    ↓        
  Georges
Georgina
Caroline		 Caroline (Lina)
Paul
Louis		            
                 
    Libert Antoine -
Steens Hortense		            
    ↓            
     Libert Hélène +
4 kinderen die
Libert Antoine meebracht		            
                 
  Vanderstraeten Paul -
De Vleeshouwer Mina		            
  ↓  ↓            
  Vanderstrae-
ten Jean		 Vanderstraeten Roger - Geneviève            
  ↓ ↓            
  Onbekend Micheline
Andrée		            
  

 Jean en Roger Vanderstraeten
 
Hortense Steens trouwde met Jean Vanderstraeten, de zoon van een broer van Marie-Josèphe, ons overgrootmoeder. Zij hadden een afspannning aan de Oude Graanmarkt in Brussel. Ze kregen drie kinderen, Caroline (Lina) die huwde met Dominique Pasteels, een boekhouder die nog als lid van de Katholieke Partij schepen was in Jette. Zij hadden een zoon Albert. Dan was er Paul Vanderstraeten, geboren in 1891. Hij was gehuwd met Marie Octavie De Vleeshouwer (Mina). Zij was op 11/7/1985 geboren te Schaarbeek en overleed op 04/12/1971 in Brussel. Paul en Mina (uit te spreken als Minà) hadden 2 kinderen, Roger en Jean. En Roger was de vader van Micheline en Andrée. Hij was getrouwd met Geneviève. Daar hebben Kris en Jan dus contact mee gehad in Jette. Tenslotte was er Louis, geboren op 19/05/1894 te Brussel en in Sint-Agatha-Berchem overleden op 91 jarige leeftijd op 14/11/1985. Hij was gehuwd met Jeanne Lemmens en zij kregen twee kinderen, Paul en Jean-Pierre. Louis was 'de communist' van de familie, en evolueerde naar het anarchisme, zo weet Kris nog. En op het einde van z'n leven moest hij opnieuw een pastoor aan z'n bed, want je wist maar nooit, zo klonk het bij Tante Paula.
 

Louis was ook de 'huisschilder van de familie,
verschillende van z'n schilderen zijn nog in het
bezit van Jan, maar waar hangt bovenstaand schilderij?
 
Na het overlijden van Jean Vanderstraeten huwde onze groottante Hortense Steens voor een 2de maal, nu met Libert Antoine. Hij was een fruithandelaar uit Sint-Truiden.  Antoine Libert had twee kinderen toen hij hertrouwde met Hortense Steens, en twee kinderen uit het eerste huwelijk van zijn eerste vrouw (hij trouwde dus tweemaal met een weduwe). Alle kinderen werden bij hem grootgebracht.

Na overlijden van z'n schoonbroer Paul Steens hebben zij de afspanning in de rue Masui voortgezet. Later kwamen zij ook naar Jette wonen en hun dochter Hélène is daarna bij hen komen inwonen. Nonk Antoine is overleden in een rusthuis in Grembergen, tante Hortense bij haar dochter Lina.
 

Het landelijke Vorselaar
  
Voor we over Vorselaar beginnen Hortense, moeten we, zoals bij de Vanderstraetens, toch eerst even de familie schetsen, want dat is niet simpel. Ik heb het wel allemaal al eens opgeschreven en Jan heeft het op een groot papier uitgetekend, hij zal er wel een schemaatje bijmaken. Met zijne computer zegt Bonneke. Na overlijden van z'n vrouw Colette Bisschops, de moeder van Marie Leysen, ons grootmoeder, hertrouwt hij en krijgt nog 6 kinderen. Van 4 weet ik dat ze getrouwd zijn en met hun kinderen, onze groottantes en -nonkels hebben wij nog contact gehad. Ook ons groottantes noemde we tante Fien, Trees en Roos. Zo is het niet gemakkelijk om het verhaal te vertellen.
 

Jozef Leysen kreeg bij z'n 2de vrouw nog minstens 6 kinderen
 
Jozef Leysen 2de huwelijk met Maria Florentina Driesen na Colette Bisschops (†1853)
↓
Joséphien  Rosalie August  Karel   Trees   Petrus
 

4 kinderen van de stiefmoeder van Marie Leysen trouwden
 
van Bever Franciscus - Piron Charel - Leysen August - x -
    Leysen Fien Leysen Rosalie Raeymaekers Rosalie Leysen Trees
↓ ↓ ↓
Maria Frans Onbekend Onbekend
David Roos    
Flore Marie    
Jeanne Julia    
Maria Fons    
Emilienne Gramme Edward    
  Remi    
 

De kinderen Piron/Leysen
  
Leysen Frans -
Van Rooy Maria		 Wouters Louis -
Leysen Roos		 De Cnodder Frans - 
Leysen Julia		 Leysen Edward Verlinden Maria Leysen Eduard
Verlinden Maria		 Leysen Remi - Van Peer Elisabeth
↓ ↓ ↓  ↓ ↓  ↓
Onbekend Wouters Lea ... Onbekend Onbekend Onbekend Onbekend
 
Wouters Louis - na overlijden van Roos, gehuwd met Leysen Maria
   
Na overlijden van Roos Leysen, de dochter van Piron/Leysen op 30/09/1952 is Louis Wouters met Maria Leysen, de dochter van Fien of Roos getrouwd. Maria was langer thuis gebleven en na het overlijden van dochter Roos was er dan Louis Wouters om een relatie aan te gaan
 

 De David van Beverstraat in Woluwe, de enige straat genoemd naar een familielid
 
En ik kan hier nog veel bij vertellen zegt tante Paula. Neem David van Bever, een neef van ons. Als soldaat van het 1ste regiment Karabiniers is hij op 25/03/1915 gesneuveld te Noordschoote, bij Lo-Reninge, je moet op Google eens gaan zien wat een watergebied dat was.  Hij was pas 24 jaar geworden en hij stierf nog geen jaar nadat de oorlog begonnen was. Ons vader was toen nog geïnterneerd in Duitsland maar hij zou in mei van 2015 voor drie maanden thuis zijn in de rue Massui, daarna werd hij opgepakt en is hij 3 jaar en half krijgsgevangene geweest. David was een zoon van Fien Leysen, tante Fien. Fien was getrouwd met Franciscus van Bever, mijn peter zegt tante Paula. Fien was geboren in Vorselaar of was het Poederlee en is zoals haar stiefzus Marie Leysen, komen dienen in Brussel. Ze is daar blijven wonen, in Sint-Pieters Woluwe.
 

 

 David van Beverstraat Sint-Pieters-Woluwe bij het Parmentier park
  
De Zeven Bunderstraat (rue des Sept Bonniers) waar ze woonden werd na de oorlog omgedoopt in de David van Beverstraat in Sint-Pieters-Woluwe, 1150 Brussel, weet tante Paula nog. Er zal niet veel familie zijn waar een straat naar vernoemd wordt, of het zou Raoul Hedbouw moeten zijn, zegt Bobonne fijntjes.
 

De peter van tante Paula, Franciscus van Bever en z'n gezin
 
Mijn peter Fransciscus van Bever, zijn vrouw Fien Leysen en hun gezin waren toch wel een beetje speciaal. Zij hadden zelf 4 kinderen, Maria-Thérèse, Flore, Jeanne en David, die dus in WO1 gestorven is.  Maar zij hadden ook een nicht Maria die er woonde of veel kwam en ook nog een meisje Emilienne Gramme, die door tante Fien is grootgebracht. Zij was kind van een ongehuwde moeder, en toen de moeder niet meer naar Emilienne omzag, is Emilienne bij hen gebleven en als kind aanzien. Flore, Jeanne en ook Maria-Thérèse werkten in een atelier bij de Zusters Fransciscanessen van de Tervurenlaan, Flore in de maroquinerie, Jeanne voor het borduurwerk.

Wanneer onze grootmoeder, Marie Leysen, overleed (in 1925) is tante Fien een tijd bij ons komen werken, in de rue Massui. Er is echter een misverstand gerezen met Bobonne (Caroline Steens, ons moeder dus) en de relaties werden verbroken. Wij waren toen 14 en 15 jaar, en als kind hebben we daar niet aan kunnen verhelpen, zo herinnert Paula Heinig zich nog.
 
Maar toen we in Jette woonden hebben we een tijd contact gehad met Maria Leysen, de dochter van tante Fien. Zij was getrouwd met Joseph Hauwaert en zij hadden een dochter Pierrette die nog in de Carmel van Argenteuil (Chain) is ingetreden waar ik ze nog ging bezoeken.

Pierrette Hauwaert kwam soms naar Jette met haar nichtje Lea Wouters. Lea was de dochter van Rosa Leysen (tante Roos). En later zou haar vader trouwen met de moeder van Pierrette. De beide kinderen waren nonnetje geworden. Want ook Lea Wouters is ingetreden bij de zusters van Vorselaar en heeft het er gebracht tot directrice van de school. Ik ben haar op leeftijd nog gaan bezoeken in 2002 in Mechelen aan OLV van de Ham, samen met Karel Hertogen, ze was toen 75 jaar en leed aan de ziekte van Parkinson.
 
Met de familie van Vorselaar hadden we nog regelmatig contacten. Ik ben trouwens nog naar de begrafenis geweest van Maria Leysen en van haar man Joseph Hauwaert, het was toch de dochter van m'n peter.
 

 Trees Leysen, tante Trees, ook zij ging dienen in Brussel
 
Trees Leysen, dochter van Joseph Leysen en stiefzus van ons grootmoeder Marie Leysen, kwam ook naar Brussel om er te 'dienen'. Zij trouwde en zij waren als hoveniers in dienst, en later op hun eigen, zo vertelt tante Paula. We zijn er een paar keer geweest als kind, met tante Fien en de kinderen. Tante Trees woonde op Stokkel, en ik herinner me vooral het vieruurtje met grote kommen witte en rode bessen. Er lagen ook schone perzikken te rijpen., maar dat was voor de verkoop, daar kregen wij niets van.
 

 Charel Piron, de diamantslijper van Vorselaar
 
Rosalie Leysen (tante Roos, de dochter van Joseph Leysen en z'n nieuwe vrouw) werd in Poederlee geboren op 04/09/1867, ze stierf in Vorselaar op 21/08/1953. Ze kwam, zoals haar tantes Caroline en Trees in Brussel dienen. Maar ze verloor haar hart toch in Vorselaar bij Karel Piron, voor ons nonk Charel die er in hetzelfde jaar geboren was op 27/03/1867 en er enkele jaren na z'n vrouw overleed op 22./01/1958. Ze woonden ook in Vorselaar. Nonk Charel werkte in de diamant, hij herstelde de schijven waarop de diamant geslepen wordt. Ze werden terug in orde gebracht en hiervoor werd diamantpoeder gebruikt.

Het is ons altijd gezegd dat Nonk Charel het opgenomen had voor de diamantbewerkers en dat hij hun syndicale voorman was. Zo kwam het dat hij op een gegeven moment ontslagen werd en niet meer aan de slag kon in de diamant. Een van z'n zonen, Ward, is dan een cinemazaal begonnen in Vorselaar, de Edma, in de Kerkstraat in Vorselaar, die jaren in concurrentie was met de cinemazaal van de grootouders van Louis Neefs, de Reo, een zaal in de Lepelstraat in Vorselaar.
 

Collectie: Schitterend Geslepen, op www.kempenserfgoed.be.
In het diamantmuseum in Nijlen wordt nog altijd een beeld gegeven
 van de diamantnijverheid in de Kempen, meer speciaal in Vorselaar en
Grobbendonk. Hierboven een schijvenschuurder uit Nijlen.
 
Waarom diamantnijverheid in de Kempen: "Bij de ontdekking van de Afrikaanse Pretoriamijn in 1896 werd een massale hoeveelheid ruwe diamant naar Antwerpen verscheept om bewerkt te worden. Antwerpen kon deze werklast niet alleen aan en nam daarom haar toevlucht tot de goedkope werkkracht van de Kempen. De arme ‘zandboeren’ van de Kempen stortten zich gretig op het steentje. Wat begon met enkele slijperijen groeide uit tot een nijverheid van wel 60.000 diamantbewerkers en daaraan gerelateerde activiteiten zoals de verkoop van diamantbewerkersmateriaal. Kenmerkend voor de Kempen was dat vooral kleine diamanten werden bewerkt tot heel eenvoudige slijpvormen. Slijpers werden per stuk betaald en genoten een grote vrijheid. Naarmate de technieken werden verbeterd en het slijpersambacht van generatie op generatie werd doorgegeven, werd de Kempense slijper een echte, gespecialiseerde vakman." zo staat te lezen in de toelichting bij het Museum Maar ook de uitroeiing van de joden had een groot gat geslagen in de bewerkingsmogelijkheid van het diamant zodat men naar de goedkoopste nabijgelegen regio is uitgeweken, de Kempen.
 

 In een boek van de erfgoedcel van Vorselaar kon bovenstaande foto nog
opgediept worden. Vooraan rechts Rosalie Leysen, naast haar zoon Ward,
als soldaat gemobiliseerd in WO2 en daarnaast zus Roos Piron.
  

Vorselaar op bezoek in de Expo 1935
Met de familie in Vorselaar bleven we; zoals gezegd, lang in contact. In 1927, we waren toen 13 en 15 jaar oud, gingen we met ons mama (Caroline Steens) enkele weken naar Vorselaar omdat mama sukkelde met haar gezondheid na het overlijden van ons Bobonne Marie Leysen in 1926.

.En die van Vorselaar kwamen ook op bezoek naar Brussel, in Jette, o.a. voor de Expo 1935.

Wanneer tante Roos, de dochter van Rosalie Leysen, in dienst was in Brussel kwam ze naar de rue Masui op haar vrije dagen, omdat ze niet elke week naar huis kon. Later, wanneer haar zoon Frans zijn legerdienst deed in Brussel, kwam hij ook elke week een avond doorbrengen in de rue Masui. En ons Bobonne gaf hem wat snoep enz. mee voor zijn week. Van wie zouden wij dat geleerd hebben vraagt Bobonne lachend aan tante Paula?

De man van Roos, Louis Wouters, werkte aan de brug in Hasselt over het kanaal en kwam al eens op bezoek in de Oudstrijderslaan. En zoals gezegd, een van de dochters van Roos, Lea Wouters is ingetreden bij de Zusters van Vorselaar. Ze neemt nog regelmatig contact langs haar nicht zuster Anne Piron. Maar om die familieband uit te leggen zou ons te ver leiden. Er wonen nog altijd Pirons in Vorselaar.
 
En hoe het verder met mij verging, zegt Bobonne, zie Hertogen/Heinig.
  

Doodsbrief Jean Baptist Heinig -
Overleden te Jette op 12/07/1964

Doodsprentje Jean Baptist Heinig
 

 Graf Jean Baptist Heinig
 

    

 Doodsbrief Caroline Steens in het Nederlands en het Frans,
overleden op 01/08/1969 te Hasselt
      

Doodsprentje Caroline Steens,
ook Weduwe Arcoulin wordt vermeldt.